شاید گفته شود که برخلاف نخبگان، «توده مردم» بهجای گفتارهای عالمانه و استدلالی، به واقعیت زندگی خویش مینگرند و در چهارچوب آنها قضاوت میکند.
یادمان باشد، سعید جلیلی در اوج بحران ۸۸، دبیر شورایعالی امنیت ملی بود.
در کشور ما، هیچ دوقطبی واقعی وجود ندارد، ما نه اختلاف قومیتی داریم، نه شکاف دینی، نه تفاوت نژادی و نه هیچچیز دیگر.
بسیاری معتقدند روسیه یکی از مهمترین عوامل تأخیر در حصول توافق طی مذاکرات وین و عدم احیای برجام است؛
فرض کنید نه ایران، نه اروپا و نه آمریکا، قصد عملی برای توافق برجام ندارند. یا چنین عزمی دارند، اما موانع موجود آنقدر زیاد است که امکان هر توافقی را منتفی میکند. در چنین شرایطی باید چه کرد؟ باید دست روی دست گذاشت و عزا گرفت؟
روزنامه کیهان در حالی که دولت رئیسی بدنبال یافتن راه مناسب برای اجرای برجام است، همچنان به مدافعان پیشین برجام حمله می کند.
معروف است که زیان «دفاع بد» بیشتر از «حمله و تخریب» است. این، نکته حکیمانهایست که متأسفانه مورد توجه بعضی از مسئولین ما قرار نمیگیرد و از این رهگذر کشور و ملت و نظام دچار خسرانهای زیادی میشوند.
گزارشی که دو روز پیش ایرنا(خبرگزاری رسمی دولت) از بررسی تیتر یک 23 روزنامه منتشر کرد آن قدر پر اشتباه است که حتی احتمال سهوی بودن اشتباهات را به کمترین حد ممکن می رساند.
تضمین حقوقی و اقتصادی برای برجام ممکن نیست. دولت کنونی آمریکا به لحاظ حقوقی نمیتواند دولت بعدی را بدون شکلگیری یک عهدنامه با دوسوم آرای سنا به چیزی متعهد کند.