در توافق با آژانس انرژی اتمی، ایران بازی دیپلماتیک خود را پیش از شورای امنیت به آژانس انرژی اتمی برده است تا چالش هستهای را به چارچوب قواعد، مقررات و هنجارهای سازمان انرژی اتمی بازگرداند و از سپردن سرنوشت این گوی آتشین به دستان اروپا و آمریکا که مطالبات فراهستهای از ایران دارند، جلوگیری کند. یک بار این گوی آتشین در قالب برجام به دامان 1+5 افتاد که نتیجه آن را همگان میدانند.
از گفتوگوی رئیسجمهور پزشکیان با مجری تلویزیون استان اردبیل در پایان سفر اخیر بیشتر کنایۀ او به صداوسیما مورد توجه قرار گرفته است در حالی که میتوان به نکتۀ دیگری هم اشاره کرد.
یک فعال سیاسی اصولگرا نوشت: به محض اینکه از نمایندگان تندرو حرف می زنم بلافاصله بعضی از این نماینده های خاص به خودشان می گیرند.
کار وزارت خارجه، دیپلماسی است. مذاکره و گفتگو است تا از این رهگذار، با هزینه کمتر، آورده بیشتری برای کشور داشته باشد. اگر انتقادی به وزیر و وزارت وارد باشد- که هست - در این است که باید در این عرصه فعالتر باشد.
دولت این همه کار بر زمین مانده دارد، اما برخی اوقات به جای تمرکز بر رفع مشکلات اقتصادی به حاشیههایی همچون کنسرت و... مشغول میشود.
اگر به روند اخبار و تنشهای سیاسی داخل کشور توجه کنیم، به این نتیجه میرسیم که در شرایط مشابه تقریبآ بهترین مقاطع سیاسی، تعطیلات مجلس است. هم مجلس نیست و هم بیشتر نمایندگان سرگرم رسیدگی به برنامههای حوزه انتخابیه و اینجور چیزها هستند و تعداد اندکی از آنان در عرصه عمومی فعال هستند که مواضع و اقدامات آنان مشکلساز شود.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار رئیس جمهور و هیأت وزیران، با اشاره به ضرورت تقویت مؤلفههای قدرت و عزت ملی، «مسئله معیشت مردم» را از مهمترین مسائل کشور خواندند و با تأکید بر اقدامات جدیتر دولت در «انضباط بازار» و رفع دغدغه مردم درباره افزایش بیضابطه قیمت کالاها، توصیههای مهمی در زمینه ضرورت «غلبه فضای کار و تلاش و امید» بر «حالت نه جنگ نه صلح»، تقویت تولید، پیگیری تصمیمات تا حصول نتایج، استفاده از فرصت موجود اجماعسازی برای انجام کارهای مهم، حل مشکل مسکن، پرهیز از اسراف بهویژه در دستگاههای دولتی و توجه مسئولان و اصحاب قلم و بیان به تبیین نقاط قوت حقیقی و امیدآفرین بیان کردند.
فعال اصلاح طلب نوشت: کشور ما که کاملاً خیس شده است؛ حالا از این به بعد هر کس خواست سطل آب تازه روی آن بریزد که غمی ندارد! بالاتر از سیاهی هم مگر رنگی هست؟ آب که از سر گذشت چه یک وجب چه صد وجب.
در یک نگاه کلی و فارغ از تصمیم تحدیدی آمریکا که جز یک فشار سیاسی حاشیهای و بیاثر نیست، حضور سالانه هیئت دیپلماتیک ایران در نیویورک مدتها است که دستاورد قابل ملاحظهای برای کشور نداشته است.