چرا بعضی اصولگرایان حاضر نیستند در باره مذاکرات، حتی با دیدگاه رهبری همراه شوند؟

در بین احزاب و گروه‌های مطرح اصلاح‌طلب و میانه‌رو که موضع‌گیری خود درباره مذاکرات ایران و امریکا را بیان کرده‌اند، شاهد نوعی همسویی هستیم.

در بین احزاب و گروه‌های مطرح اصلاح‌طلب و میانه‌رو که موضع‌گیری خود درباره مذاکرات ایران و امریکا را بیان کرده‌اند، شاهد نوعی همسویی هستیم. همه آنها حامی مذاکره و سیاست در پیش گرفته هستند و جمله‌ای نگفته‌اند که نشان از عدم رضایت داشته باشد.

روزنامه هم میهن نوشت: درباره اصول‌گرایان فضا برخلاف اصلاح‌طلبان است و شاهد سه‌گانه‌ای از «حمایت، انتقاد و سکوت» از سوی آنها هستیم. در بین گروه‌هایی که موضع رسمی گرفته‌اند، اکثریت گروه‌های تندرو، اصول‌گرا محسوب می‌شوند که مخالف مذاکره بوده و در همین راستا هم موضع گرفته‌اند. اما اگر از جامعه روحانیت مبارز به عنوان تنها گروه حامی عبور کنیم، نکته عجیب سیاستی است که حزب موتلفه در پیش گرفته و سکوت کرده‌اند؛ سکوتی که البته با توجه به سابقه علاقه موتلفه به چپ نشان از عدم رضایت آنها دارد.

اما اینکه چیزی نمی‌گویند شاید کمی حاکی از ماندن‌شان در فضایی مبهم باشد؛ به عبارتی شاید بتوان گفت آنها در موضوع مذاکرات دلشان با تندروهاست اما نمی‌خواهند چیزی بگویند که شبیه آنها شوند. شاید بتوان گفت روی حرفی که اخیراً مصطفی پورمحمدی زده با آنها بوده که گفته بود: «خیلی از ماها سکوت کرده‌ایم و راجع به مسائل سیاسی و مذاکرات، اصلاً حرف نمی‌زنیم و حتی از مواضع رهبری نیز دفاع نمی‌کنیم.»