یا حالا یا هیچ وقت…

شهریور ماه ۱۴۰۰ نقطه عطف یکی از وزارتخانه های فراموش شده در نظام حکمرانی کشور بود. سومین روز از آخرین ماه تابستان بیش از ۲۰۰ نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در حمایت از سید عزت الله ضرغامی ثبت نام و در نهایت با رای بالا وزیر میراث‌فرهنگی ،گردشگری و صنایع دستی شد.
وزارتخانه ای که در ادوار مختلف، هرگز فصل بودجه ای خوبی را در مجلس شورای اسلامی تجربه نکرده و تقریبا در انتهای جدول حقوق و دستمزد ها نیز قرار دارد.
مهندس ضرغامی از ابتدا، اعتبار و آبرویش را هزینه وزارتخانه اش کرد تا سری بین سرها درآورد . او می داند مدیریت حزبی و جناحی بلای جان میراث‌فرهنگی کشور است لکن فارغ از جناح بندی های سیاسی، دست یاری را به سوی میراث داران و فرهنگ دانان دراز کرد.
او در راس وزارتخانه ای است که ظرفیت مقابله جدی با ایران هراسی، کسب درآمدهای ارزی ، ایجاد مشاغل مختلف و افزایش شور و نشاط زندگی در بین مردم را دارد بنابراین عملکرد او چیزی غیر از تصمیمات گذشته است.
ضرغامی استعداد واقعی وزارتخانه متبوعش را شناسایی کرده است و به دنبال تحقق اهدافش از کمیسیون های تخصصی مجلس تا روستاهای دور افتاده در حال رفت و آمد است.
شاید مصاحبه های پی در پی و توجه معنادار نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به بودجه ناچیز آن وزارتخانه، سندی بر تصمیمات درست وزیر کاردان باشد.
ضرغامی برای ایجاد دغدغه در بین آحاد جامعه و تاثیر گذاری در سفره مادی و معنوی مردم تصمیمات شجاعانه ای گرفته است و این دقیقا همان چیزی است که دلسوزان واقعی برای رشد و کارآمدی به آن نیاز دارند. مدیریت چند وجهی و فراجناحی ضرغامی ،بسیج همه جانبه ظرفیت های کشور، بهترین فرصت برای تحقق همه ی سلیقه ها را فراهم آورده است ، فعالان حوزه میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی به این نتیجه رسیده اند که یا حالا یا هیچوقت…

امیر مشتاق