خانه‌تکانی یا ویران کردن خانه

اضمحلال‌طلبان صنفی که بر اجرای تبصره یک ماده 22 قانون نظام صنفی بیش از هر زمان دیگری اصرار دارند، دانسته یا نادانسته در پی ویران ساختن خانه‌های صنفی به عنوان نهادهایی قدرتمند و ریشه‌دار هستند. برآوردهای اولیه نشان می‌دهد در صورت اجرای این تبصره قانون نظام صنفی عددی بالغ بر 40000 نفر از فعالان صنفی که در حال حاضر اعضای هیات مدیره اتحادیه‌های صنفی در 8300 اتحادیه صنفی سراسر کشور هستند، تغییر خواهند کرد.

 

اضمحلال‌طلبان صنفی که بر اجرای تبصره یک ماده ۲۲ قانون نظام صنفی بیش از هر زمان دیگری اصرار دارند، دانسته یا نادانسته در پی ویران ساختن خانه‌های صنفی به عنوان نهادهایی قدرتمند و ریشه‌دار هستند. برآوردهای اولیه نشان می‌دهد در صورت اجرای این تبصره قانون نظام صنفی عددی بالغ بر ۴۰۰۰۰ نفر از فعالان صنفی که در حال حاضر اعضای هیات مدیره اتحادیه‌های صنفی در ۸۳۰۰ اتحادیه صنفی سراسر کشور هستند، تغییر خواهند کرد.

این حجم از تغییر گسترده و خروج این عده از ساختار نهادهای صنفی بیش از هر چیزی این نهادها را از تجربه، ارتباطات و تعاملات درون‌سازمانی، میان‌سازمانی و برون‌سازمان تهی می‌سازد. چنین تغییری دست اتحادیه‌های صنفی و به تبع آن اتاق‌های اصناف سراسر کشور را از تجربه نخبگان صنفی خالی می‌کند. طبیعی است اتحادیه‌های صنفی در تعامل با اعضا، دیگر ساختارهای مشابه و در تعامل با نهادهای تصمیم‌گیر شهری، استانی و ملی در پی رتق و فتق امور هستند. حال با خروج این گروه عظیم از ساختارهای صنفی بسیاری از پروژه‌ها و برنامه‌های در دست اقدام فعالان صنفی نیمه‌کاره رها شده و تا گروه تازه‌وارد جدید بخواهند با ابعاد و چگونگی اقدامات آشنا شوند، فرصت بسیار مغتنمی از دست خواهد رفت.

حال باید از این عده سوال شود که خروج این حجم از افراد نام‌آشنا و معتبر صنفی از ساختار تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی چه برآیندی برای اصناف به دنبال خواهد داشت؟ طبیعی است تازه‌واردان با هر انگیزه‌ای که وارد شوند نمی‌توانند به صورت یکباره بر تمام موضوعات مطروحه تسلط لازم را پیدا کنند. آیا زمان آن نرسیده است که اجرای این قانون با تدبیری بیشتر و در بستری آرام و به دور از هیاهوی رسانه‌ای سودجویان و سوداگران دنبال شود؟