آقای وزیر! فرق انسان و موتورسیکلت را می دانید؟/ می خواهید عطارباشی ها را دکتر کنید؟

اظهار نظر وزیر آموزش و پرورش در سومین جشنواره طب ایرانی مبنی بر این که «طب ایرانی باعث ارتباط با فرهنگ اصیل‌مان می‌شود و آموزش و پرورش آمادگی تدارک تشکیلات دانش‌آموزی و تاسیس هنرستان‌های طب ایرانی را دارد تا از ظرفیت معلمان و دانش‌آموزان در این مسیر استفاده شود.» واکنش‌های بسیار زیادی را برانگیخته است.

آفتاب یزد نوشت:اظهار نظر وزیر آموزش و پرورش در سومین جشنواره طب ایرانی مبنی بر این که «طب ایرانی باعث ارتباط با فرهنگ اصیل‌مان می‌شود و آموزش و پرورش آمادگی تدارک تشکیلات دانش‌آموزی و تاسیس هنرستان‌های طب ایرانی را دارد تا از ظرفیت معلمان و دانش‌آموزان در این مسیر استفاده شود.» واکنش‌های بسیار زیادی را برانگیخته است.

معاون فنی و نظارت سازمان نظام پزشکی با انتقاد از اظهارات اخیر وزیر آموزش و پرورش درباره تاسیس «هنرستان‌های طب ایرانی» گفت: اظهارنظرهای این‌چنینی و تربیت نیروهایی که بدون داشتن پشتوانه و زمینه علمی لازم از راه میانبر وارد حوزه خدمات سلامت شده و به خیل مداخله گران غیرمجاز در امر سلامت اضافه می‌شوند، به مشکلات حوزه پزشکی دامن می‌زند.

تفاوت علم، تاریخ و سنت

هادی یزدانی پزشک و کارشناس در این خصوص گفت:« بهتر است آموزش و پرورش مشکلات مربوط به حوزه خود را حل و در حیطه‌های مربوط به فعالیت‌های خود اقدام کند. برخی آمده‌اند یک رشته دکتری در دانشگاه علوم پزشکی تاسیس کردند و در این حوزه به افراد مدرک دکتری دادند. حال می‌خواهند عطاری‌ها را به یک نحوی سفید شویی کنند. اما حیطه آموزش پزشکی در ایران حیطه بدون متولی نیست و آن بخش مربوط به طب ایرانی و سنتی هم آن چیزی که در وزارت بهداشت به مدرک و مستند و رشته تحصیلی تبدیل شده است دارای متولی است. لذا نیازی به چنین کارهایی نیست؛ اگر در دنیا مثلا در چین طب سوزنی برای خود مبانی دارد و آموزشگاه‌هایی برای آن وجود دارد به آن دلیل است که طب چینی برای خود مبانی دارد. اما خیلی از اوقات در کشور ما مبانی وجود ندارد بلکه یک سنتی از طب وجود دارد که با آمدن علم این سنت به تاریخ تبدیل شده است. یعنی الان ما با تاریخ طب مواجه هستیم نه الزاما با علم طب زیرا بین این دو تفاوت‌هایی وجود دارد. یعنی ما الان با سنتی مواجه هستیم که خیلی از مواقع حتی مبانی علمی ندارد. لذا دوستان آموزش و پرورش لطفا چنین دغدغه‌هایی را فراموش کنند و به دغدغه‌های مربوط به آموزش دانش آموزان بپردازند و دغدغه آموزش پزشکی را به متولی آن واگذار کنند.

آقای وزیر! انسان با موتورسیکلت متفاوت است
بابک قرائی مقدم پزشک و کارشناس نیز در این باره گفت:« نظام پزشکی اعلام کرده که وزیر آموزش و پرورش بهتر است به کار خود بپردازد و دخالتی در این امور نداشته باشد. این خیلی پاسخ مناسبی بوده است اما به نظر من بنده وزیر آموزش و پرورش متاسفانه ظاهرا فرق انسان را با موتور سیکلت تشخیص نمی‌دهند. زیرا در هنرستان
دانش آموزان فن یاد می‌گیرند و در تمام دنیا هم چنین هنرستان‌هایی وجود دارد و بسیار مفید هستند. این مراکز جوانان و نوجوانان را آموزش می‌دهند برای اینکه وارد بازار کار شوند بدون اینکه الکی وقت آنها درحوزه‌های دیگر تلف شود. ولی وزیر آموزش و پرورش متاسفانه درکی از این مسئله ندارند که انسان با ماشین متفاوت است. می‌شود آقای وزیر هنرستان طب سنتی را تعریف کنند. همه در این مورد اتفاق نظر دارند که تعدادی طبیب و پزشک که تحصیلات پزشکی دارند می‌توانند بعدا تخصص طب سنتی دریافت کنند. یعنی اول شخص یک طبیب است و علوم پزشکی را یاد گرفته و سپس وارد طب سنتی می‌شود. همین الان بسیاری پرونده‌های پزشکی وجود دارد که به دلیل قصور پزشکی برای بیماران مشکل ایجاد شده است. چگونه وزیر آموزش و پرورش فکر می‌کند که در هنرستان می‌توان طب سنتی را آموزش داد؟

وقتی که آقای وزیر بر خلاف مصوبه رسمی هیئت دولت اعلام می‌کند که مدارس باید باز باشند طبیعی است که اظهار نظراتی را در خصوص آموزش طب سنتی نیز می‌کنند. تا زمانی که مصوبه جدید تصویب نشود تمام مصوبه‌های قبلی لازم الاجرا است اما آقای وزیر حتی درخصوص این موضوع نیز درک درستی ندارند. یک دانش آموز که در هنرستان تحصیل می‌کند نمی‌تواند جان یک انسان را در دست بگیرد و اگر چنین تفکری در وزارت آموزش و پرورش وجود دارد باید فاتحه آموزش و پرورش کشور را خواند. از نمایندگان مجلس می‌خواهم در این مسئله ورود کنند. مگر می‌شود یک وزیر بر خلاف یک مصوبه حرف بزند و دستور بدهد؟ درک وزیر اینگونه است که انسان را با ماشین یکسان می‌گیرند. طب سنتی می‌تواند بسیار مفید باشد اما باید پزشکان در این زمینه آموزش ببینند و وارد این حوزه شوند. فردی که با بیمار مواجه می‌شود باید سلامت کافی را داشته باشد زیرا جان مردم در خطر است. نمی‌شود که یک دانش آموز در هنرستان دوره ببیند و بعد بیمارمعالجه کند. »